Charlton Juan Vicento (1991) is pas 18 jaar jong als hij in augustus 2009 debuteert in het eerste van ADO Den Haag. De in Zoetermeer geboren aanvaller is vervolgens negen jaar profvoetballer. Na vier seizoenen ADO Den Haag maakte Vicento de stap naar het Griekse PAS Giannina vanwege de sportieve uitdagingen op Europees niveau. Zo zou deze club gaan uitkomen in de Europa Leaque, maar mocht vanwege een financiële malaise uiteindelijk toch niet deelnemen van de UEFA. Tot overmaat van ramp vertrok ook nog de trainer die Vicento juist naar deze club had gehaald. Na zes maanden keerde Vicento terug naar Nederland waar hij enkele seizoenen uitkwam voor Willem II en Helmond Sport. Vanaf 2018 voetbalde Vicento nog op het hoogste amateurniveau, te weten bij Kozakken Boys (2e divisie) en SteDoCo (3e divisie). Vanaf zijn 12e jaar werd hij al gevolgd door de KNVB en werd hij met regelmaat uitgenodigd voor regioselectieteams. Later in de tijd kwam Vicento ook uit voor het Nederlands Jeugdelftal onder 17 en onder 19. In 2011 debuteerde Vicento in Jong Oranje waarbij Luuk de Jong (nu FC Sevilla) één van zijn concurrenten was. Bij Jong Oranje speelde hij diverse EK-kwalificatiewedstrijden met onder andere DaleyBlind (nu Ajax), Leroy Fer (nu Feijenoord), GeorginioWijnaldum (nu FC Liverpool).
Op de vraag wie in zijn tienerjaren zijn grootste inspirator was, noemt Vicento niet de naam van een voetballer, maar zijn opa. ‘Hij stond stabiel in het leven, was zorgzaam voor zijn gezin en familie, en bleef zichzelf’. Zijn opa woonde op huisnummer 36. Uit eerbied voor zijn grote voorbeeld heeft Vicento dit nummer op zijn rug laten vereeuwigen. De positieve levenshouding van zijn opa inspireerde Vicento niet alleen tijdens zijn voetbalcarrière, maar ook hedendaags in zijn gezinsleven. ‘Ik ben op een moment aangekomen in mijn leven dat ik er wil zijn voor mijn vrouw en drie jonge kinderen’. Zijn lieve vrouw Georgianakent hij al vanaf de middelbare school. Zij was gedurende zijn voetballoopbaan ook zijn steun en toeverlaat, tijdens feestelijke momenten maar juist ook tijdens de momenten waarop meedogenloze wetten van het profvoetbal van kracht waren. Met haar kon hij goed praten op de momenten dat het tegenzat. ‘Dat heeft mij er doorheen gesleept’, aldus Vicento. Als je wint, heb je vrienden, maar op mindere moment kan het profvoetbal onmenselijk hard zijn. Een echt voetbalidool heeft Vicento dus eigenlijk nooit gehad. ‘Iedere speler moet vooral zichzelf zijn en blijven’, aldus de goedlachse spits, een wijze les die hij leerde van zijn opa.
Vicento glundert als we inzoomen op zijn mooiste belevenissenin zijn voetbalcarrière: ‘ik heb vele mooie momenten mogen meemaken, maar ik heb een top-3’, lacht hij. Het mooiste moment is toch wel het behalen van de 7e plaats met ADO Den Haag in seizoen 2010-2011 onder trainer John van den Brom.Daarmee werden play-offs gehaald en gewonnen. Daarmee behaalde ADO Den Haag een ticket voor het spelen van de voorrondes van de Europa leauge. Vicento met een trotse blik: ‘In dat seizoen wonnen we van Ajax, Feijenoord en PSV, en behaalden we de voorrondes Europa Leaque’. Een tweede, mooi moment was het behalen van het kampioenschap in de Eerste Divisie met Willem II in 2014. En tot slot is Vicento vooral trots op zijn goal die hij in 2015 maakte voor het nationale elftal van Curaçao. ‘Het was het beslissende doelpunt waardoor Curaçao een ronde verder kwam in de kwalificatiereeks voor 2018’. Trainer Patrick Kluivert en zijn ploeggenoten stonden op de banken; het was één groot feest.
Vicento heeft tijdens zijn profcarrière met vele toptrainers mogen samenwerken. Maurice Steyn, de huidige hoofdtrainer van NAC Breda, bracht Vicento vanuit de jeugd van ADO Den Haag in beeld bij het eerste team. ‘Steyn was tactisch ook erg sterk’. Maar Vicento noemt nog twee trainers die hij bewondert en respecteert, te weten Jürgen Streppel (destijds hoofdtrainer van Willem II, nu hoofdtrainer bij Roda JC) en Rick Adjei (nu hoofdtrainer bij Kozakken Boys). Vicento roemt hen niet alleen vanwege hun voetbal-tactische inhoud, maar ook vanwege hun passie in het spel en de manier waarop zij interesse hebben in de ontwikkeling van spelers. ‘Zij weten hoe ze met elke speler afzonderlijk moeten omgaan, voelen situaties aan’, aldus Vicento. Daarmee maken zij spelers niet alleen voetballend beter, maar ook mentaal meer weerbaar.
Vicento vindt het teamplayer-gevoel enorm belangrijk binnen een team. ‘Blijf positief, voel je niet belangrijker dan een teamgenoot, we moeten het immers samen doen’, aldus Vicento. Het deelnemen aan de trainingskampen van de Nederlandse jeugdelftallen, Jong Oranje of met het nationale elftal van Curaçao waren voor Vicento altijd geweldige momenten. Momenten van rust, even weg uit de hectiek van de media rondom het clubvoetbal. Vicento: ‘het is een eer om voor je land te mogen voetballen. Dat schepte een hechte band met spelers die trots waren dat ze hun land mochten vertegenwoordigen’.
Met het oprichten van zijn ‘Eigenwijzer Voetbal Akademie’ is Vicento een nieuwe weg ingeslagen in zijn leven. Tevens gaat hij volgend seizoen (2021-2022) aan de slag als trainer van de JO9-1 bij VV Oosterhout. En aangezien hij het voetbalspelletje nog steeds leuk vindt, sluit hij graag aan bij de zondagselectie van VV Oosterhout. ‘Mijn voetbalervaringen, positief en negatief, wil graag overbrengen aan iedereen die dit wenst’. Ook op deze manier wil hij graag een bijdrage leveren aan het ingezette ontwikkelingsproces bij VV Oosterhout. Vicento en stadsclub Oosterhout kijken met veel belangstelling en enthousiasme uit naar de start van het nieuwe seizoen: ze hebben er veel zin in!
Foto Jong Oranje 2011
Voorste rij, vierde van links: Charlton Juan Vicento (nr. 11).
Geef een reactie