Beste Oosterhouters, moeders hebben altijd gelijk!

Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik mijn moeder kan en mag bezoeken op moederdag. We zijn beiden niet verkouden of ziek en ze woont zelfstandig (werkt zelfs nog steeds), waardoor ik afgelopen zondag bij haar op bezoek mocht. En als ik dan bij mijn moeder ben, ben ik gewoon weer zoon; niet de burgemeester van Oosterhout, maar zoon Mark. En ik vergat spontaan de richtlijnen en wilde haar een kus geven.

Maar nee hoor, moeders weerde me gewoon af. “Mark jongen, ik snap dat je dat wilt en ik wil het ook, maar we gaan het niet doen. Beter nu volhouden en straks zonder zorgen elkaar écht knuffelen.” Mijn moeder heeft natuurlijk gelijk, zoals alle moeders. Dus gingen we op anderhalve meter bij elkaar vandaan zitten, waren we voorzichtig met kopjes koffie en koekjes –wat een gehannes is dat- en wassen we lekker vaak onze handen. Genieten van het gesprek, even bij elkaar, wat een rijkdom is dat. Ik weet en voel dat er velen zijn die zelfs dít niet kunnen, maar even mocht ik weer zoon zijn.

Gedurende het bezoek praten we natuurlijk ook over de versoepeling van de maatregelen. Over het lastige parket waarin we zitten; de gezondheid van mensen en de gezondheid van de economie, het loslaten van de richtlijnen en welke gevolgen dat heeft. Waarbij we beiden hopen dat iedereen zijn gezonde verstand gebruikt. Dat als we klappen voor de zorg, we er dan ook voor zorgen dat er niet te veel besmettingen bijkomen om datzelfde zorgpersoneel te ontzien. We moeten nog steeds sámen verantwoordelijke keuzen maken. En in plaats van strenge regels van bovenaf, moeten we dus vanaf deze week tegen onszelf streng zijn. Ben je verkouden? Dan blijf je thuis. Is het druk? Kom dan later terug. Mijn moeder vindt dit niet meer dan logisch. Zij heeft zoveel meegemaakt in haar leven, dat deze maatregelen en het opvolgen ervan “peanuts” zijn.

Gelukkig hebben mijn moeder en ik het ook over andere onderwerpen kunnen hebben. Over de tuin, de kinderen, het mooie weer van de laatste tijd en of ik al gewend ben in “de stad”. Hierdoor verdwijnt het coronavirus met al zijn facetten even op de achtergrond. Dat is toch ook even fijn.

Maar bij het afscheid kijkt ze me eens goed aan en zegt ze “Jongen, blijf gewoon je best doen, samen met de mensen in Oosterhout. Uiteindelijk komt het goed hoor.” En gelukkig heeft mijn moeder altijd gelijk.

Oosterhout, meer voor elkaar

Mark Buijs
Burgemeester van Oosterhout

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.