Met Hemelvaart hadden Christel en ik een paar daagjes vrij. We zouden met onze camper op stap gaan naar Hilvarenbeek. Ik weet het, dit is niet het einde van de wereld. Maar soms doet een andere omgeving je net wat meer loskomen en dat is volgens mij goed. We gingen kijken naar de kamer van de vriendin van onze zoon, in -jawel- Tilburg. Onze zoon was jarig en we zouden elkaar voor de verandering daar ontmoeten.
Op weg in onze camper, draaiden we muziek om een beetje afstand te nemen van het dagelijkse werk en in vakantiesferen te komen. De radio stond op een behoorlijk volume en we zaten beiden een beetje mee te deinen met… u raadt het nooit. Het nummer van Netta Barzilai ‘Toy’. U weet wel, die dame uit Israël, die met haar bijzondere kostuum en haar kippengeluidjes en bewegingen een statement maakte. En dat lukte haar, misschien nog wel meer door het zelfvertrouwen dat ze uitstraalde. Ze liet iedereen weten dat ze niemands eigendom is.
Toch wel bijzonder dat het songfestival dit jaar sinds lange tijd weer in ons land is. Vorig jaar ging het fysiek niet door, dit jaar gelukkig wel. Weliswaar op een andere schaal dan normaal, maar het is één van de eerste wat grotere evenementen die gelukkig doorgaat. Een leuk jaarlijks terugkerend evenement, dat dit jaar voor ons ook een soort vrijheidsfeestje is en dat in Rotterdam gaat plaatsvinden. Heel Europa en een paar overzeese plekken houden ons deze dagen extra in de gaten.
Het mooie van het songfestival is, dat het het feest van de diversiteit geworden is. Het is echt van alles en iedereen. Het feest dat niets en niemand uitsluit. Het feest van Dana International, Conchita Wurst, onze eigen Jeangu met zijn kleurrijke club en vele anderen die net als Netta dit podium hebben gepakt om ons allen met hun muziek en persoonlijke uitstraling duidelijk te maken dat iedereen anders mag zijn. In Europa, in Nederland en dus zeker ook in onze eigen gemeente. Gelukkig is iedereen anders en dat geeft onze gemeenschap soms letterlijk wat meer smaak en kleur.
Het songfestival in Rotterdam heeft het thema ‘open up’. In deze tijd heeft het een dubbele lading omdat de samenleving ook net weer open gaat. Het festival nodigt iedereen uit om te zijn wie hij is en dat zeker ook te vieren. Dit is het feest van eenheid in verscheidenheid. Een feest dat ongeacht afkomst, aard of religie van deelnemers alles en gelukkig ook iedereen uit de kast haalt om zichzelf te kunnen zijn. Wie had ooit verwacht dat Israël en Duitsland op één festival zouden spelen? Het festival maakt mogelijk wat velen voor onmogelijk hielden. Acceptatie is het toverwoord en het festival creëert een podium om onze vriendschap en diversiteit te vieren.
Met het geweldige thema ‘open up’ ben ik benieuwd welke positieve verrassingen het festival dit jaar voor ons in petto heeft. Laten we elkaar stimuleren om af en toe ook het podium te pakken voor meer acceptatie. Los te komen van wat ‘standaard’ is. Diversiteit is als open innovatie; het maakt ons en onze cultuur sterker en daarmee ook ons, in ons denken en doen.
Oosterhout, meer voor elkaar
Mark Buijs, burgemeester van Oosterhout
Geef een reactie