Misschien een rare titel, maar toch is dit wel een beetje het thema dat mij deze week bezighield tijdens verschillende momenten. Laat ik daarom maar -en dat is misschien ook wel een beetje raar- met het einde beginnen. Het thema einde was er voor mij deze week in de vorm van het openen van de nieuwe natuurbegraafplaats op gedenkpark de Leijsenakkers.
Daar waar begraven in een kist de standaard was, zien we nu steeds meer verschillende manieren van begraven ontstaan. Op de Leijsenakkers waren veel varianten mogelijk, maar natuurbegraven nog niet.
Bestuur, vrijwilligers en medewerkers hebben samen met een aannemer een groot stuk van de begraafplaats klaargemaakt om de natuur in verschillende jaargetijden zijn gang te laten gaan. Zo kun je je favoriete seizoen ook als thema in de omgeving van de begraafplek zien, voelen en ruiken. Natuurbegraven is één van de oudste en meest duurzame manieren van begraven. De openingshandeling die ik mocht verrichten, bestond uit het openen van een insectenhotel. Prachtig gemaakt van spullen die op de begraafplaats gebruikt werden. Toen ik daarna in het zonnetje met een aantal bestuursleden koffie stond te drinken op deze prachtige plek, realiseerde ik me dat dit de eerste echte representatieve bijeenkomst van mij was sinds lange tijd. Het voelde weer heel fijn om opnieuw lekker naar buiten te gaan en met alle plichtplegingen ook weer mensen fysiek te mogen ontmoeten.
Het gaat nu snel. De samenleving gaat stapje voor stapje open en we staan aan het begin van de periode waarin weer meer mag. Het is nu ook prachtig weer. Ik merk dat de meeste mensen een stuk opgewekter zijn en dat geeft mij ook veel energie. Wie mij ook energie geeft, is Hanneke Speekenbrink. Een alleenstaande vrouw met wie ik in het kader van NLdoet haar tuin mocht doen. Haar voortuintje was een beetje achtergeraakt in onderhoud en daardoor was de doorgang naar haar voordeur wat belemmerd. We moesten flink snoeien en onkruid wieden. Gelukkig was er een aardige medewerker van onze buitendienst aanwezig (Dennis). Met zijn vrachtwagen met kraan en knijper hielp hij mee om een paar dode struiken eruit te trekken. Dat scheelde een hoop werk. Daarnaast heeft hij al het tuinafval van iedereen die meedeed met deze actie opgepikt en afgevoerd. Topper.
Terug naar Hanneke. Tijdens het werk raakten we in gesprek. Ze vertelde volop over zichzelf en haar kinderen en haar leuke werk. Ze was energetisch therapeut en fotograaf. Vooral haar verhaal over zorgen voor elkaar, maar ook voor jezelf was bijzonder. Hoe kun je altijd maar anderen helpen als je zelf nooit geholpen wil worden? Haar bedrijfje heet ‘Who You Are’ en probeert mensen in vijf stappen uit de onmacht te krijgen. Ik vond het een bijzonder en positief verhaal. En ik kreeg toch maar mooi de kans om haar eens even te helpen en haar tuin wat op te fleuren met allerlei mooie gekleurde bloemen en planten.
Hoe mooi is het als een groep vrijwilligers uit de wijk dit samen met inwoners aanpakt? En dat je dan ook ‘s middags gezamenlijk lekker in het zonnetje kan lunchen op het schoolplein. Ik heb weer veel inwoners mogen ontmoeten en leuke gesprekken gevoerd. Ik dank daarom ook Peter Oorschot, Daniëlle Toebak, Henk en Hennita Hermus en Bianca Buinsters voor deze leuke en actieve dag. Een dag die voor mij wel het begin leek te zijn van een mooie zomer. Eindelijk weer fysiek met elkaar. En zo eindig ik met het begin ;).
Oosterhout, meer voor elkaar
Mark Buijs, burgemeester van Oosterhout
Geef een reactie