Blog van onze burgemeester.
Sinds lang vervlogen tijden is er een heel bijzondere plek in Oosterhout. Een plek, die niet alleen bijzonder is voor onze gemeente, maar voor heel Nederland. Een plek, bijzonder door zijn ligging als een dorp tegen het centrum van onze stad. Een plek, nog unieker doordat een groepje kloosters als in een driehoek bij elkaar ligt. Deze plek met een prachtig kasteeltje, dat wij in Oosterhout één van de slotjes noemen, ligt verscholen achter de bomen en omringd door prachtige oude muren en een poortgebouw. Deze plek is Sint-Catharinadal in de Heilige Driehoek.
Leuk, zo’n adembenemend mooie plek en zo’n idyllisch oud gebouw. Maar hoe kon dit door de eeuwen heen blijven bestaan? Immers, alles is vergankelijk. Iets blijft alleen bestaan als het wordt gekoesterd en goed beheerd. En dat koesteren, daar gaat het om. In het jaar 1647 streken hier de Norbertinessen neer die vanuit Wouw via Breda hier hun heil zochten. Vooral bezig om hun leven in het teken van God te stellen, groeide langzaam ook hun verbinding met de plek en het prachtige klooster.
Als je beseft dat de kloosterorde een aantal malen in de geschiedenis voor grote uitdagingen heeft gestaan om overeind te blijven, krijg je nog meer waardering voor het lef en de inzet van de zusters. Knap om dit samen en met elkaar te doen. Neem nu de laatste grote verandering. Van wereldvermaarde boekrestaurateurs en kalligrafen naar het opzetten en beheren van een wijngaard en het exploiteren van een bezinningscentrum om het hoofd boven water te houden. Dit lijkt nu een succesvolle en logische stap, maar is om in Bijbelse termen te spreken een duivels dilemma. Als je zoiets doet, moet je er met zijn allen als één blok achter staan. En daar zijn naast een goed gezamenlijk proces veel vertrouwen, moed en lef voor nodig.
Door het doorlopen van dit zware proces, deels ook met ondersteuning van anderen, is Sint-Catharinadal de plek die het nu is in Oosterhout. Een plek, die nog meer dan voorheen verbonden is met Oosterhout en – belangrijker nog – haar inwoners. Een plek, waar zingeving en genieten hand in hand gaan. Waar verbinding plaatsvindt tussen mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt en vrijwilligers. Waar men zich kan vergapen aan cultuur en cultuurhistorie en eens in de twee jaar aan prachtige kunst. Waar men kan genieten van spijs, wijn en gaard. Waar mensen zich kunnen terugtrekken om tot zichzelf te kunnen komen. Waar er in een dienst – heel uniek – voor elkaar nog tegelijkertijd gebeden en gezongen wordt.
Kortom een plek om vanuit welke reden dan ook, gelovig of niet, graag te zijn. Voor mij (en ik denk inmiddels voor velen) is Sint-Catharinadal toch – en dit is echt als groot compliment bedoeld – een beetje onze Oosterhoutse hemel op aarde geworden. Met hun geloof in en vastberadenheid naar de toekomst doen de zusters in mijn ogen de naam van de heilige Catharina van Alexandrië, de naamgever van het klooster, zeker eer aan. Deze week heb ik hen en hun orde daarom ook welverdiend namens het bestuur en alle inwoners mogen benoemen tot ereburgers van onze gemeente Oosterhout.
Oosterhout Meer voor Elkaar!
Mark Buijs
Burgemeester van Oosterhout
Geef een reactie